این کتاب دربردارنده متن سخنرانی "میشل فوکو" فیلسوف فرانسوی است که ۱۹۷۰ در "کارتیه لاتن" در پاریس ایراد شده است. مترجم این اثر معتقد است "این کتاب به روشنی نشان میدهد که مبحث فوکو در زمینهی دیکسور (گفتمان) فقط بحثی است در زمینهی زبان، سخن و گفتار به معنای موجود کلمه برای نشان دادن کارکرد شکل دهنده، قالب ساز و تقسیم آفرین گفتار، به عنوان یکی از زمینههای بروز تحقق پدیدهای است جدید و بیسابقه و نه کارکرد تقسیم آفرین و قالب دهندهی قدرت در این زمینه امری است که تازگی داشته باشد؛ زبان و گفتار و کارکرد تقسیم آفرین و قالب دهنده آنها بر خلاف تصور بعضی از ما، حاصل کوشش عظیم ذهن اروپایی در ۱۵۰ سال اخیر نیست و از آمیزش دستاوردهای فلسفهی تاریخ، جامعه شناسی، روان شناسی و زبان شناسی در ذهن چند تن از درخشانترین فیلسوفان و خبرگان علوم انسانی مدرن هم برنخاسته است بلکه به عقیده "فوکو" در همین کتاب، سرآغاز این مسائل به دو هزار و چهار صد سال پیش یعنی به زمان افلاطون باز میگردد.
آن چه تازگی دارد نفس زبان یا پدیدهی گفتار نیست که ما ناگزیر باشیم واژه تازهای برای آن بسازیم؛ کشف این مساله است که زبان و گفتار حامل نظمی اجتماعی است که خود را بر گوینده تحمیل میکند، نظمی همانند نظم موجود در دیگر زمینهها (علوم، اقتصاد و...) که حاصل کارکرد اجتماعی قدرت است.
دسته بندی موضوعی | موضوع فرعی |
علوم انسانی |
فلسفه
|